Over je veilig voelen, grenzen en genieten

Ik hoor in mijn praktijk regelmatig mensen zeggen dat ze zich niet veilig voelen bij die persoon of die oefening.

Het is vaak al een hele stap om dit te durven benoemen.

Het is een grens. Dat is goed om te voelen, aan te geven en te volgen.

Daarnaast is er ook het gegeven van jezelf onveilig voelen in een veilige setting. Een setting waarin er in de verste verte geen waarneembaar gevaar is. Een setting waarin er duidelijke spelregels en duidelijke afspraken zijn gemaakt zijn in afstemming met elkaar.

Toch ook durven we ons daarin onveilig voelen.

Dat is een interessant gegeven, want dan speelt er iets anders.

We worden dan immers terug gecatapulteerd naar oude pijnen, oude verhalen die niet meer van toepassing zijn in het nu, maar die wakker worden. Verhalen, pijnen waarin we onze grens niet hebben aangegeven, waarin we een NEE of een STOP voelden en we die niet aangaven. Daardoor is er iets ontstaat wat we in de TAO het verliezen van onschuld noemen. In gewone mensenwoorden: we verliezen ons vertrouwen in onszelf, we vertrouwen niet meer dat wanneer deze situatie zich opnieuw voordoet we wel onze grens gaan aangeven.

Hierdoor voelen we ons dus onveilig.

Dus het is ongelofelijk bekrachtigend om net die grens wel op te zoeken, in een goed omkaderde setting en dan te ervaren dat je wel nee of stop zegt, dan herwin je jouw onschuld. Dan land je dieper in jouw lichaam. Dan ervaar je terug meer vertrouwen in jezelf, in jouw voelen, in jouw nee of stop. Dan komt er terug ruimte om te genieten. Te genieten van aanraking, te genieten van samen zijn, te genieten van het leven, te genieten....

Wil je dit ervaren? Voel je dan heel welkom